مقاله بررسی لكنت زبان

تحقیق بررسی لكنت زبان;پژوهش بررسی لكنت زبان;مقاله بررسی لكنت زبان;دانلود تحقیق بررسی لكنت زبان;لكنت زبان

مقاله بررسی لكنت زبان در 18 صفحه ورد قابل ویرایش

مقدمه

لكنت زبان یكی از مهمترین اختلافات گفتاری است كه از كهنترین ادوار در میان جوامع بشری شایع بوده است. فردی كه لكنت زبان دارد در بیان اصوات، هجاها و یا كلمات، دچارگیر، مكث كشش و تكرار می شود. لكنت زبان معمولاً با حركات بدنی مانند تكان دادن دست، سر، گردن و … همراه است

از آنجا كه هنوز علت این اختلاف شناخته نشده است، پژوهشگران رشته های مختلف از جمله پزشكی، روانشناسی، تعلیم و تربیت، توانبخشی و بویژه گفتار درمانی به آن پرداخته اند.

در این مقاله كمكهای ارائه شده به فردی لكنتی از جانب یك روانشناس ( نویسنده )، شرح داده می شود در اینجا ابتدا به ذكر چگونگی تشخیص این اختلال می پردازیم و در ادامه ابتدا درمانهای پیشنهادی محققین مختلف ارائه می شود و در پایان چگونگی درمان فرد طی جلسات مختلف بیان می شود.

در اینجا ما از ارائه تاریخچه لكنت زبان خودداری می كنیم ولی علاقه مندان می توانند به كتابهای : لكنت زبان ـ اسماداودیان، لكنت زبان، تولیدـ تالیف عبادی و …مراجعه كنند.

لكنت زبان

در چهارمین چاپ راهنمای تشخیص و آماری اختلالات روانی( DSM- IV ) ، لكنت زبان زیر عنوان اختلالات ارتباطی طبقه بندی شده و با آشفتگی در سلاست طبیعی و تعیین الگوی زمانی تكلم كه نامتناسب با سن بیمار بوده و با یك یا چند تا از موارد زیر مركب است تعریف شده است. تكرار اصوات، طولانی كردن اصوات عبارت تعجبی، مكث داخل واژه ها، جانشین سازی مشهود واژه ها به منظور اجتناب از انسداد كلام و انسداد خاموش یا قابل سمع كلام. اختلال در سلاست از شدت كافی برای تداخل در پسرفت تحصیلی یا شغلی یا رابطه اجتماعی برخوردار است. در اكثر موارد اختلال در كودكی پدید می آید. میزان لكنت نسبت به موقعیت و كلمات خاص فرق می كند

از لحاظ سبب شناسی، علت دقیق لكنت زبان معلوم نیست امّا انواعی نظریه ها پیشنهاد شده است.

نظریه های یادگیری در مورد علت لكنت زبان مشتمل است بر نظریه معنی زاد ( Sememtogenic ) كه در آن لكنت زبان اساساً یك پاسخ آموخته شده در مقابل عدم سلاست هنجاری اوان كودكی است و مدل دیگری كه بر شرطی سازی كلاسیك متمركز است، كه در آن لكنت زبان در مقابل عوامل محیطی شرطی می شود.

در مدل سیبرنتیكز، تكلم فرآیندی تلقی می شود كه تابع پسخوراند مناسب برای تنظیم است، فرض می شود كه لكنت به دلیل گسستگی در حلقه پسخوراند بوجود می آید. مشاهدات جنبی بر این كه لكنت زبان در نتیجه نوفه سفید ( White nise ) كاسته می شود و اینكه كندی در پسخوراند شنوایی در افراد عادی لكنت ایجاد می كند، اعتبار بالقوه نظریه بالا را تقویت می كند.

ویژگیهای بالینی

لكنت زبان معمولاً قبل از 12 سالگی، و در اكثر موارد بین 18 ماهگی و 9 سالگی ظاهر می گردد، بین 5/3 – 2 سالگی و 7-5 سالگی صعود ناگهانی در میزان شروع اختلال مشاهده می شود. بعضی از مبتلایان به لكنت زبان سایر مسائل تكلم و زبانی هم دارند، مثل اختلال تلفظ شمرده و اختلال مربوط به رشد در زبان بیانی.

لكنت زبان ناگهانی شروع نمی شود و معمولاً در ضمن هفته ها و ماه ها با تكرار حروف صامت ابتدایی، كل كلمات كه معمولاً كلمات اول جمله هستند، با كلمات طولانی ظاهر می گردد. با پیشرفت اختلال، تكرارها بیشتر شده و لكنت مهمترین كلمات یا عبارات را فرا می گیرد. حتی پس از كامل شدن شكل بالینی، لكنت زبان ممكن است ضمن روخوانی، آواز خواندن یا صحبت با حیوانات و اشیاء بیجان از بین برود.

در پیدایش لكنت زبان چهار مرحله با سیر تدریجی مشخص گردیده است.

مرحله 1 در ضمن دوره پیش از مدرسه طاهر می گردد. اوائل، مساله دوره ای بوده و به مدت چند هفته یا ماه با فاصله طولانی تكلم طبیعی ظاهر می شود. درصد بهبود از این مرحله بسیار بالا است. ضمن این دوره كودكان بیشتر در موارد هیجان یا عصبانیت، وقتی گفتنی زیاد دارند، و سایر شرایط دارای فشار مكالمه ای، دچار لكنت زبان می گردند.

مرحله 2 معمولاً در سالهای ابتدائی مدرسه روی می دهد. اختلال مزمن بوده و دوره های بهبود اگر هم دیده شود بسیار كم است. چنین كودكانی از مساله لكنت خود آگاهی پیدا كرده و خود را زكلن می شناسند. در این مرحله لكنت در قسمت های عمده تكلم ـ اسم ها، افعال، صفات و قیدها ظاهر می گردد.

مرحله 3 معمولاً پس از هشت سالگی شروع شده و تا بزرگسالی ادامه می یابد. اكثراً در اواخر كودكی و اوائل نوجوانی ظاهر می گردد. ضمن این مرحله، لكنت بیشتر در ارتباط با موقعیت های خاص، مثل صحبت كردن در سر كلاس درس، مكالمه با بیگانه ها، موقع خرید از مغازه ها، و یا هنگام صحبت تلفی ظاهر می گردد و برخی از حروف و كلمات دشوارتر از بعضی دیگراست. مرحله 4 بطور تیپیك در اواخر نوجوانی و در بزرگسالی دیده می شود. شخص الكن پیش بینی آشكار و هراس آلودی از لكنت زبان دارد. این افراد از كلمات، اصوات و موقعیت ها ترس دارند.

درمان پیشنهادی دكتر بلومل

در مورد اختلال گفتاری كودك، درمان شامل رفع استرسهای موقعیتی است. این درمان هم در مورد ناروایی و هم در مورد اختلال گفتاری بكار می رود. در اغلب موارد: كاهش خستگی و تحریك زیاد و افزایش میزان خواب و استراحت ضرورت دارد. گفتار می تواند بوسیله اشكال ملایمی از بازی درمانی همراه با آموزش شنیداری بهبود یابد.

این نظریه كه درمان می تواند گیر را بر طرف كند و منجر به كشف یك الگوی گفتاری طبیعی نهفته شود، اشتباه آمیز است تعداد اندكی از لكنتی ها برای همیشه روان صحبت می كنند درمان در مورد لكنت باید در جهت باز سازی گفتار طبیعی باشد. برنامه درمان، شامل آموزش تفكر آرام و روشن است و این تنها نوع تفكری است كه كودك می تواند آنرا به كلمات گفتاری انتقال دهد. این برنامه اساسی است و باید قبل از توجه كودك به گفتارش انجام شود.

موقعی كه فرد گفتار ذهنی را به خوبی تمرین كرد، می تواند كلمات را در حركات گفتاری صامت یا گفتار نجوایی و سپس در گفتار صدا دار برونسازی كند. او می تواند در هر نقطه ای از گفتار كلامی، به گفتار پانتومیم یا گفتار ذهنی برگردد. چون الگوی گفتار درونی در اثر گیرد ( موتیسم و اسپاسم ) آسیب نمی بیند. كار گروهی بهتر از كار فردی است. و از نظر اقتصادی هم مقرون به صرفه تر است.

در لكنت ثانویه، تقلای گفتاری با روشهای پذیرفته شده آرامبخشی كاهش می یابد. انتقال درمانی برای خنثی كردن تنفر از گفتار و ترس به كار می رود. انتقال درمانی، عبارت از تركیب موقعیتهای گفتاری آسان با موقعیتهای دشوارتر است این برنامه اقدامی در جهت در جهت غیر شرطی كردن است. افراد بزرگسال می دانند كه تبدیل شدن به گوینده های ماهر و ورزیده، كاری غیر ممكن است، زیرا از دروان كودكی با نقص گفتاری بار آمده است. بنابراین، كوشش می كنند كه به میزان رضایت بخشی از كنترل گفتاری دست یابند.

موثرترین درمان در دوران كودكی صورت می گیرد. مدارس باید در سالهای نخست، توجه بیشتری به رشد گفتار طبیعی داشته باشند. برای كودك در مدرسه، هیچ چیز بهتر از آموختن گفتار كه در طول زندگیش از آن استفاده می كند، مفید نخواهد بود.

لكنت زبان صرفاً یكی از واكنشهای روانی ـ عصبی است كه از استرسهای موقعیتی ناشی می شود.

درمان پیشنهادی دكتر بوم

لكنت زبان را می توان بوسیله آرامش بخشیدن و ایجاد سازگاری روانشناختی درمان كرد، نخستین هدف درمان دفع فشار روانی بیمار است. فرد می تواند با كسب مهارتهای آرام سازی عضلانی، به تدریج آرامش خاطر بیشتری كسب كند، اعتماد به نفس بیابد و در نتیجه، بر ترس خود غلبه كند. روش آرام سازی باید بوسیله افراد آموزش دیده كه قادرند خودشان را آرامش بخشد: انجام شود. سلامت عمومی و ثبات عاطفی لكنتی ها به مجرد شروع این تمرینات بهبود می یابد. بدین ترتیب، لكنت آخرین نشانه ای است كه به درمانش پرداخته می شود. بعضی از بیماران تصور می كنند كه هرگز بهبود نمی یابند، از همین رو درمان را قطع می كنند، در حالیكه از نظرما كلیه افراد لكنتی درمان پذیرند.

از آنجا كه لكنتی ها بعلت مكانیسم گفتار خود: ناگزیر از لكنت كردن هستند باید توجهشان را از لكنت زبان منحرف كرد. بطور كلی تمرینات غیر مجاز مربوط به اندامهای گفتاری و تمرینات بخشی عمیق مناسب نیست و هنگامی بیمار یاد گیرد عضلاتش را آرام سازد و به جای فشار بر مكانیسم تنفسی اش بطور عادی عمل كند، گفتارش جریان صحیح خود را باز می یابد. و این همان عمل اتوماتیك است. قبل از درمان لازم است با انجام معاینات كامل در صورت امكان نقائص فیزیكی موجود اصلاح شود. پس از آنكه درمانگر درمانگر، تاریخچه فردی بیمار و رفتار عمومی اورا مطالعه كرد، شیوه های مناسب برای سازگاری روانی او را انتخاب می كند.

تلقین در درمان لكنت زبان موثر است. تلقین نه تنها در درمان گروهی بلكه برای تغییر ذهنیت بیمار نیز كار برد دارد.

درمان پیشنهادی دكتر دو نلاب

لكنت، عادی است كه می توان آنرا با استفاده از تمرین منفی بر طرف كرد. از لكنتی نمی توان خواست كه لكنت نكند. اما می توان او را به شیوه خاصی آموزش داد. او باید با استفاده از همین عادت ناخواسته به هدف دلخواه خود برسد.

لینک دانلود و توضیحات فایل”مقاله بررسی لكنت زبان”