پاورپوینت اثر مقایسه ای یک دوره تمرینی بر ظرفیتهای ریوی غواصان اسکوبا و حبس نفس
دوره تمرینی غواصان اسکوبا;غواصان اسکوبا و حبس نفس
مقدمه:
محبوبیت ورزش تفریحی غواصی، فیزیولوژی بدن انسان را به یک مبارزه منحصربفرد فرا می خواند. گذشته از اثرات دمای آب، بدن باید اثرات محیط پرفشار را تحمل کند. محیطی که دارای فشاری بیش از سطح دریاست، چنین محیطی فشار گازها را در سینوس ها، مجاری تنفسی، مجاری گوارشی و گازهای محلول در مایعات بدن، افزایش می دهد.
از جمله سیستم های بسیار مهم در غواصی، سیستم تنفسی می باشد که در این حرفه نقش مهمی را ایفا می کند. بدن نمی تواند اشکال یا وقفه ایجاد شده در دستگاه تنفس را بخوبی تحمل نماید و از آنجا که محیط زیرآب مخاطرات وسیعی برای دستگاه تنفس در بردارد آمادگی و سلامتی این سیستم برای یک غواص بسیار مهم می باشد.
بیان مسأله:
غواصی در حالت حبس نفس، یکی از قدیمی ترین نوع غواصی است که موضوع بسیار مهم در این حرفه طولانی تر کردن زمان حبس نفس می باشد. افزایش ارادی تعداد و یا عمق تنفس مثل پرتهویه ای پیش از غواصی باعث افزایش دور شدن دی اکسید کربن از بافتهای بدن می شود پس در زمان تمایل به نفس کشیدن تجمع دی اکسید کربن در خون سرخرگی اتفاق می افتد که مهم ترین محرک برای عمل تنفس می باشد.
در غواصی اسکوبا، غواص با تجهیزات کامل تنفسی به اعماق آب، غوص می زند. برای غلبه بر فشار هیدروستاتیک بهترین وسیله استفاده از گازهای فشرده ای است که از مخزن توسط دو دریچه تنظیم کننده به دهان غواص متصل می شود تا هم فشار را تعدیل کند و هم به عنوان تغذیه تنفسی غواص مورد استفاده قرار گیرد.
هرچقدر عمق بیشتر باشد، جریان هوا برحسب مقدار هوایی که موردنیاز است بیشتر خواهد بود زیرا حجم های ریوی تا اندازه های کوچکی فشرده شده اند.
با توجه به واکنش های فیزیولوژیکی تنفسی در دو سیستم غواصی اسکوبا و حبس نفس و مقایسه این دو با هم، تغییرات در ظرفیت های تنفسی و همچنین آمادگی تنفسی بعد از یک دوره تمرینی در کدام یک از دو سیستم بهتر نمایان می شود؟
شرایط ویژه ای كه در این دو تکنیک قابل اهمیت و بررسی می باشد:
ـ وجود لباس، جلیقه و کپسول در غواصی اسکوبا و سازگاری با دهانه ی اکسیژن در هنگام دم و بازدم در حین انجام فعالیت
ـ انجام فعالیت بدون داشتن دم و بازدم وطولانی کردن زمان نگهداشتن تنفس در غواصی حبس نفس
