تحقیق تاریخچه عكاسی در ایران و جهان
تحقیق تاریخچه عكاسی در ایران وجهان;جزوه عكاسی
تحقیق تاریخچه عكاسی در ایران وجهان
جزوه عكاسی
تاریخچه عكاسی
پیدایش عكاسی در جهان
اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19 پدیده های متعدد علمی به جهانیان معرفی شد از جمله كشتی بخار،
گاز روشنایی، تلگراف، راه آهن و عكاسی . عكاسی در اروپا متولد شد و در آمریكا به تكامل رسید ژوزف نیسفورنی پئس پس از مدتها تلاش و تحقیق توانست در سال 1822 اولین عكس دنیا را به ثبت رساند.
نی ئپس این عكس را در دهكده ای به نام لودو وارن تهیه كرد. در قرن یازدهم حسن ابن هیثم (دانشمند مسلمان اهل بصره) از اتاقك تاریك برای دیدن ستاره ها و مطالعه خسوف و كسوف استفاده كرد كه عبارت بود از جعبه یا اتاقكی كه فقط بر روی یكی از سطوح آن روزنه ای ریز تعبیه می شد نور از روزنه عبور كرده تصویری نسبتاً واضح اما وارونه بر روی سطح مقابل تشكیل می داد.
اگر قطر روزنی ریزتر از حد معمول بود شعاعهای نور در محل روزنه دچار تفرق و در صورتی كه قطر روزنه بیشتر بود نقاط نور تداخل كرده تصویری ناواضح به دست می آمد.
این وسیله طی جنگهای صلیبی به اروپا راه یافت لئوناردو داوینچی ضمن شرح خواص اتاقك تاریك آن را كامرا ابسكورا نامگذاری كرد و روزنه ریز آن راپین … نامید. نقاشان صفحه ای را روی سطح مقابل روزنه نصب كرده تصویری كه بر روی آن شكل گرفته بود ترسیم می كردند. آن تصویر بسیار واقعی و از پرسپكتیو صحیحی برخوردار بود.
در سال 1550 ژرم كاردان روزنه اتاقك را به یك عدسی محدب مجهز كرد كه تصویری واضح تر به دست آمد. در قرن 17 آیینه 45 درجه بدان افزوده شد آیینه نور منعكس شده از موضوع را بر روی صفحه ای در داخل اتاقك می تاباند. بعدها نوع كوچكتری از این اتاقكها به صورت تاشو ساخته شد كه آن را بر روی میز یا محلی تخت قرار می دادند و عدسی آن را رو به موضوع می گرفتند نور پس از عبور از عدسی به آیینه برخورد كرده آیینه تصویر را به صفحه شیشه ای مات می رساند. در یكی از روزهای سال 1727 در آزمایشگاه شولتز شیمیدان آلمانی بر روی كاغذی آغشته به نیترات نقره و آهك برگ درختی می افتد شولتز پس از مراجعه به آنجا می بیند كه كاغذ مثل همیشه سیاه شده است وقتی برگ را از روی آن برمی دارد می بیند محلی كه برگ بر روی آن قرار گرفته بود سیاه نشده او می فهمد كه برگ درخت مانع رسیدن نور به آن قسمت شده این واقعه باعث آغاز فعالیتهایی برای شناسایی مواد حساس به نور شد. دانشمندان با قراردادن صفحات آغشته به مواد حساس در اتاقك تاریك در تلاش به دست آوردن تصاویری بودند اما نور اتاقك تاریككافی نبود و تصویرها نیز با قرارگرفتن در معرض نور شدید از بین می رفتند.
سال 1819 سرجان هرشل انگلیسی محلول ثبوت را كشف كرد. این ماده هیپوسولفیت دو سود نام داشت. او با تركیبی از كلمات photo یعنی نور و graphein یعنی رسم كردن، واژه photography را ابداع كرد. او الفاظ negative positive را نیز ابداع نمود. . اولین عكس ثابت دنیا را او بعد از هشت
ساعت نور دهی به ثبت رساند. او این روش را هلیوگرافی یا ترسیم به وسیله خورشید نامگذاری كرد.
زمان طولانی نوردهی ناشی از حساسیت بسیار كم ماده حساسی بود كه او ساخته بود. پس از چند سال بخاپئس كار خود را با (لویی ژاك مانده داگر) ادامه داد. او روشی را به نام (اگرئوتیپ) نامید. عكاسی برای بسیاری از مردم سحر و جادو تلقی می شد تا حدی كه روزنامه های آن زمان این تصویرها را (آیینه حافظه دار) خواندند. (ویلیام هنری فوكس تالبوت) با تهیه تصویر نگاتیو در ابعاد كوچكتر بزرگسازی تصویر در به دست آوردن تصویر پوزتیو یا مثبت دو مرحله اصلی را در ظهور عكس تكمیل كرد. یكی از این تصاویر پنجره ای با شیشه های كوچك بود كه او این روش را كالوتیپ نامید. با اختراع تالبوت فیلمها در اندازه كوچكتر ساخته شدند. كار با روش بزرگسازی تصویرهای بزرگتر چاپ شدند یكی از عبارات تالبوت این است كه :یك شعاع نورخورشید ، یك درخت بلوط خشك شده یا یك سنگ پوشیده از خزه می توانند یك رشته افكار و احساسات و تصورات با شكوه را بیدار كنند. عكاسی به سرعت گسترش یافت. عكسبرداری با ابزاری به نام (آپلو) صورت می گرفت با كشف را مولسیون تر) زمان عكسبرداری به 2 تا 3 ثانیه تقلیل یافت و مردم با هزینه كم از خود عكس داشتند. با اختراع امولسیون تر حجم زیاد و وسایل كوچك شد و عكاس لازم بود كه ماده حساس را ساخته بر روی شیشه ای بمالد و قبل از خشك شدن عكس گرفته شده ظاهر شود كه در تاریك خانه های سیار انجام می شد. نقیصه هایی چون سنگین بودن دوربین و سه پایه و چادر سیاه رنگ كار عكاسی را دشوار می كرد. اما مردم بسیار استقبال می كردند و نمایشگاه های عكس در رقابت با هم بودند با ساختن ماده ای حساس توسط (ریچارد مادوكس) با استفاده از ژلاتین و برومور نقره و مالیدن آن به روی شیشه روش امولسیون ژلاتین دار یا امولسیون خشك به وجود آمد. در این روش شیشه های آماده شده برای عكسبرداری به محلهای دیگر حمل می شدند و پس از عكسبرداری به لابراتور برگردانده می شدند.
جرج ایستمن بنیانگذار مؤسسه كداك است كه محصولات متعددی به بازار مصرف روانه ساخت. با پیشرفت روز افزون دستگاههای متعدد عكاسی قابل حمل ساخته شدند این دوربین ها به شكل كلاه، كیف و وسایلی از این قبیل بودند.
پیدایش عكاسی در ایران
نخستین دستگاه عكاسی كه به ایران آمد به ناصرالدین شاه تعلق داشت او به عكاسی علاقه داشت و عكسهای بسیاری از خود، زنان حرامسرا، سفرها و خاندانش تهیه كرد اولین كسانی كه در ایران به عكاسی پرداختند تنی چند از فرانسه و اتریش و ایتالیا بود كه در دارالفنون تدریس كردند. این مدرسه فنی بود كه توسط امیركبیر برای افسران، مهندسان نظامی و غیرنظامی ،پزشكان و مترجمان تأسیس شده بود كه عكاسی نیز در برنامه های درسی این مدرسه گنجانده شد.
لینک دانلود و توضیحات فایل”تحقیق تاریخچه عكاسی در ایران و جهان”