مقاله بررسی آهنگری

تحقیق بررسی آهنگری;پژوهش بررسی آهنگری;مقاله بررسی آهنگری;دانلود تحقیق بررسی آهنگری;بررسی آهنگری;آهنگری

مقاله بررسی آهنگری در 12 صفحه ورد قابل ویرایش

آهنگری (تغییر فرم آزاد )

تغییر فرم آزاد همان تغییر شكل تحت فشار می باشد با اختلاف اینكه فقط گاهی اوقات افزار مورد مصرف ملزوم را داراست در اینجا فقط بوسیله حركت نسبی افزار و كار تولید می شود در آغاز مقطعهای بزرگ مانند دستگاه نورد بوسیله حرارت و یا بدون حرارت كوچك می شوند .

روشهای مختلفی كه نرم هستند عبارتند از :

– دراز كردن

– پهن كردن

– پخ كردن

– فشردن

– پخ كردن به صورت پله ای
مراحل آهنگری فولاد

فولادی كه برای اهنگری استفاده می شود اكثراً از قطعه خام و یا قطعات ریخته شده و یا از میله های مختلف تشكیل شده است . كریستالهای فولاد خام معمولاً بزرگ و نا منظم می باشند كه در نتیجه مقدار تغییر شكل را محدود می سازند . از این رو فولاد خام را بایستی با ضربات ملایم آهنگری كرد تا بلورهای كوچك و منظیمی پیدا كند . البته مقاومت آن در برابر تغییر شكل نیز افزایش می یابد .

برای اینكه خواص فولاد را بهتر كنیم باید آن را تا درجه خاصی دراز كنیم و یا آهنگری كنیم به طوری كه اثر آهنگری به عمق كامل فولاد اثر كرده باشد . برای قطعه های آلیاژی درجه دراز كردن 4 و برای بقیه فولادها 3 تا می باشد .

اكثراً بوسیله چكش آهنگری طول قطعه را زیاد و سطح مقطع آن را كم می كنند كه این نیز مراحل مختلفی از لحاظ كمی و كیفی كار دارد .وقتی كه قطعه چهار گوشی را از دو پهلو آهنگری كنیم كریستالهای آنها فشرده تر می شوند و عرض زیاد شده و دوباره كم می گردد از این طریق طول قطعه با كم شدن سطح مقطع آن زیاد می شود . هر چه چكش و سندان باریكتر باشند می توانند طول فولاد را زیاد تر كنند و عرض فولاد فقط تا حدودی زیاد می شود . اگر بلوكهای آهنگری شونده بزرگ باشند سطح چكش و سندان بهتر است كه صاف باشد .

در ضمن برای فولادهای بزرگ باید عرض چكش هم زیاد باشد تا عمل چكش كاری هم خوب انجام شود البته بلوك باید به طور یكنواخت چرخانده شود .

اگر از سندان زاویه دار استفاده شود اتلاف دستگاه كاهش می یابد . معمولاً فولادهای سنگین را نمی توان بوسیله سندان زاویه دار به طور عمیق آهنگری كرد . زیرا كه نیروی چكش روی سندان بوسیله دو نقطه تحمیل می شود یعنی نیرو نصف می شود .

پهن كردن قطعه همان پخ كردن است با فرق اینكه طول آن به مقدار خیلی كم زیاد می شوند ولی عرض آن پهن تر می گردد . برای این كار بهتر است كه از چكش گرد استفاده نمود .

باریك كردن قطعه فولاد در یك محل را باریك سازی (نشست) می گویند .

و معمولاً قطعه بوسیله دست روی سندان آهنگری می شود . ولی وقتی كه بخواهیم بوسیله پتك هیدرولیكی فولاد را اهنگری كنیم ابزار مختلفی لازم داریم .

میل لنگ را نیز از همین طریق می سازند زیرا كه از ایجاد تنش فراوان در آن جلوگیری می شود .
آهنگری میله

وقتی كه قطر یك محور و یا لوله را بوسیله چكش كاری كم كنیم نشست قطر می گویند . برای اینكار ابزار لازم به طور متوالی روی تمام یا قسمتی از محور یا لوله را می پوشاند. این ابزار با هم و در جهت شعاع به محور ضربه می زنند و نسبت به محور نیز می چرخند .

Anspiltpn = تیر كردن ). در این حالت محور نازك می شو و به شكل مخروطی در می آید . در واقع شعاعش كم شده و طول آن افزایش می یابد . كاهش دادن قطر میله می تواند سرد یا گرم انجام شود .معمولاً لوله و میله ها بوسیله آبزار آهنگری با ضربات متوالی و بدون حرارت آهنگری می شوند . سطح و مقاومت قطعه فولادی در آهنگری سرد بهتر از آهنگری گرم می شود . در ضمن تولرانس لازمه را می توان خیلی دقیق انتخاب نمود .

همانطور كه ابزار آهنگری گرد هستند و در ضمن حول محور قطعه نیز نیز می چرخند پتكهای آهنگری منحنی شكل ساخته شده اند و یك حركت نسبی نسبت به غلكطها دارند .

اگر تعداد دور ماشین 400 تا 500 دور در دقیقه باشد تعداد ضربه ها 2000 تا 3000 می باشد ، مثلاً این روش برای زدن جای خار روی محور خیلی متناسب است .

چون این روش خیلی ساده و ارزان تمام می شود برای ساختن حتی تعداد كم نیز صرف می كند . ماتریالهایكه به وسیله این روش آهنگری می شوند عبارتند از فولاد خالص و یا آلیاژهایش با حداقل درجه انبساط 10% تا 8 =
تغییر شكل دادن اجسام با كمك قالب گرم

هرگاه قطعه ای را بوسیله سنبه و ماتریس پرسی با فشار تغییر دهیم این عمل را تغییر شكل بوسیله قالب می گیوند . قالب كه از دو قسمت تشكیل شده فرم دلخواه را داراست و تمام یا قسمتی از قطعه را می پوشاند .
تكنیك قالب تغییر شكل دهنده

معمولاً وقتی از قالب استفاده می شود كه تعداد بسیارزیادی از یك فرم احتیاج باشد .

مواردی كه مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از مواد آهنگری شده ،محصولات اكستروژن ، مموارد ریخته گری شده و یا اكثراً مواد نورد شده از قبیل میله های طویل.

فولاد را تا درجه حرارت آهنگری حرارت نمی دهند و بین قالب قرار داده و بوسیله نیروی پرس فرم قالب را روی آنها در می آورند . قالبها فرم منفی و اندازه های دقیق قطعه تمام شده را دارند .

به طور كلی فرمهای منفی به سه دسته تقسیم می شوند .

A ) فرم منفی باز

B ) فرم منفی نیمه باز

C ) فرم منفی بسته

فرم منفی قالب بستگی به شكل قطعه دارد . از این بابت گاهی از دو قسمت و گاهی از چند قسمت تشكیل می شود .

در صنعت قالب سازی نیمه باز از همه بیشتر مورد استعمال دارد . مواد اضافی در این قالب نمی ماند و بیرون می آید . مواد اضافی كه در شكاف باریكی فشرده می شود به طور كامل و یا تا حدودی شكاف را پر می كنند . آنها را فوراً و یا بعداً از قطعه جدا می سازند .
ابزار مخصوص قالب تغییر شكل دهنده

قالب های آهنگری ابزاری هستند كه در درجه حرارت بالا باید در برابر نیرو مقاوم باشند یعنی مقاومت مكانیكی و حرارتی آنها قابل توجه باشند . اعمال مكانیكی و حرارتی سطح قالب را می سایند و از این رو دقت و تولرانس اندازه های قطعه از بین می روند و یا اینكه باعث ترك خوردن و شكستن قالب می شوند . گرما از قطعه به قالب عبور می كند و این عمل در پرس شدت بیشتری دارد تا در چكش . پس باید از ازدیاد درجه حرارت قالب جلوگیری كرد (ترك حرارتی). اگر مواد از فولادهای آلیاژی باشند و یا اینكه دارای هدایت گرمایی ضعیف و خوب خنك نشوند قالب می شكند .

هیچ موادی وجود ندارد كه بتواند خواص لازمه را داشته باشد فقط تعدادی آلیاژ فولاد وجود دارند كه در برابر حرارت مقاوم هستند ، كه بهترین آنها Mi-cr-mo و w-cr-v-cr -Mo دارای 3/0 تا 6/0 درصد كربن می باشند . برای قالب های كوچك با شكل ساده از فولاد غیر آلیاژی با كمتر از 8/0 % كربن نیز استفاده می شوند . این فولادها برای محكم ساختن قالب و بقیه قسمت آن نیز بكار می روند . فولاد ها می توانند به دو صورت دوم آنها را با مقاومت خواسته شده می فروشند . اگر فولاد مقاوم را برای ساختن قالب استفاده كنیم خرج ساخت بیشتر می شود بدین ترتیب از فولاد نرم شده استفاده می شود . و پس از ساخت قالب آن را بوسیله حرات بین 900 تا 1500 نیوتن میلی متر مربع مقاوم می سازیم . اگر قالب مقاومت زیاد احتیاج نداشته باشد از فولاد ریخته گری شده استفاده می كنیم كه در این صورت فرم قالب نیز به طور همزمان ریخته گری میشوند .

شكل خارجی قالب بستگی به نوع دستگاه دارد . قالب ها بوسیله خار و پیچ و یا بست به دستگاه وصل می شوند .
دستگاه و لوازمات آهنگری

1- كوره های اهنگری

سوخت مصرفی كوره های آهنگری آزاد و یا با قالب می تواند جامد ، مایع و یا گاز باشد . گرم كردن الكتریكی هم مزایای بسیاری دارد .

یك آهنگری صحیح و اقتصادی همیشه با حرارت دادن متناسب همراه است . از این جهت باید حتی كورهای كوچك هم دارای دستگاه خودكار اندازه گیری باشند .
شكل دادن فلزات

محفظه سوخت و هوائی كه برای سوخت احتیاج است باید قبلا گرم شود . این عمل معمولا بوسیله حرارتی كه در گازهای حاصله از سوخت وجود دارد انجام می شود .

كورهای اطاقدار (مانند بخاری ) برای اهنگری مورد استعمال فراوان دارد . این كورها دارای یك اجاق ثابت بوده كه بوسیله اطاقی پوشیده شده است .

آن رااز روی اندازه سطح اجاقش اندازه می گیرند مثلا برای اهنگری با قالب كوره ای با سطح اجاقm 0/1 تا 4m (DIN24205 ) لازم می باشد.

كوره اطاق دار برای آهنگری آزاد خیلی مفید است .حتی برای قطعات كوچك و متوسط از كوره های دو اطاقه استفاده می شود . در یك از اطاقها قطعه تا درجه حرارت آهنگری كاملاً گرم شده و در اطاق دیگر كه بوسیله گازهای حاصله از سوخت اطاق اول گرم می شود قطعه را مقداری حرارت می دهند تا در اطاق اول درجه حرارت آن زودتر به درجه حرارت آهنگری برسد . اگر از اطاق اول استفاده نشود اطاق دوم درجه حرارت آهنگری را به قطع می دهد . برای داخل كردن قطعات بزرگ در كوره ترتیب مخصوصی لازم است ، در این طور مواقع خطر شكست آجر كوره زیاد است . از این رو كوره هایی كه جدیداً ساخته می شوند دارای اجاق متحرك روی ریل می باشند .

لینک دانلود و توضیحات فایل”مقاله بررسی آهنگری”