مقاله بررسی ارتباطات اینترنتی

تحقیق بررسی ارتباطات اینترنتی;پژوهش بررسی ارتباطات اینترنتی;مقاله بررسی ارتباطات اینترنتی;دانلود تحقیق بررسی ارتباطات اینترنتی;بررسی ارتباطات اینترنتی;ارتباطات; اینترنت

مقاله بررسی ارتباطات اینترنتی در 43 صفحه ورد قابل ویرایش

چکیده

در شبکه های سنتی تلفن ، قراردادهای سیگنالی مشخصی وجود داشته که قبل و در حین فراخوانی استفاده می شوند. یکی از محدودیت های فوری این بود که دو کاربر در صورتی با هم تماس برقرار می کردند که سیستم مشابهی خریداری کرده باشند. این کمبود کار کردن همزمان سیستم های متفاوت باعث یک نارضایتی عمومی شد و باعث ناکارآمدی سیستم های VolP اولیه شد. در پاسخ به این مشکل ، VOIP H.323 ITV را پیشنهاد کرد که وسیع ترین استاندارد مورد استفاده بود. اولین نسخه VOLP در ???? پدید آمد و عنوان سیستم تلفن تصویری و تجهیزات برای شبکه های محلی که خدمات غیر تضمینی ارائه می کنند، نامیده شد . نهایتاً مهندسین H.323 را طراحی کردند، و در ???? نسخه دوم H323 را منشتر کردند. این پیشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تری داشت سیستم های ارتباطی چند رسانی بر مبنای بسته این نسخه از H323 پشتیبانی بیشتری از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسیعی در راه حل های Volp پیاده سازی شد و در بسیاری جهات ، این نسخه استانداردی برای سیستم های VOIP امروزی است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلی ما در این فصل است بنابراین به تشریح ساختار H323 می پردازیم. سپس به نگاهی بر قرارداد H.323، آدرس دهی H.323، سیگنال دهی RAS، ثبت نام و لغو ثبت نام نقطه نهایی و … می اندازیم.

فهرست مطالب

فناوری اطلاعات ?
مقدمه : ?
ساختار H323 ?
نگاهی بر قرارداد H.323 ?
آدرس دهی H.323 ?
کدها ??
سیگنال دهی RAS ??
اکتشاف دروازه بان ??
ثبت نام و لغو ثبت نام نقطه نهایی ??
مکان نقطه نهایی ??
پذیرش ??
تغییر پهنای باند ??
وضعیت ??
دسترسی به منابع ??
درخواست در جریان ??
سیگنال دهی فراخوانی ??
پیشرفت : ??
تکمیل انتشار : ??
سهولت : ??
حالت فراخوانی : ??
فراخوانی پایه بدون دروازه بان : ??
فراخوانی پایه با دروازه بان و سیگنال دهی نقطه نهایی مستقیم : ??
فراخوانی مستقیم با دروازه بان ریشه دار و سیگنال دهی فراخوانی ??
یک فراخوانی پایه با دروازه بان ریشه دار و سیگنال دهی فراخوانی : ??
سیگنال دهی اختیاری نقطه نهایی : ??
کنترل سیگنال دهی : ??
گروه بندی پیام های H.245 ??
توابع H.245 : ??
بازکردن یک سویه کانال منطقی : ??
تابع اتصال سریع : ??
کنفرانس Ad-Na : ??

مقدمه :

راجع به مسائل مربوط به پروتكل اینترنت (IP) صحبت كردند. و در مورد مسائل مربوط به شبكه ها و روش های انتقال دیجیتالی صدای كد گذاری شده روی این شبكه ها به بحث و بررسی پرداختند. در مورد انتقال صدا با استفاده از IP صحبت شد و روش انتقال بسته های RTP را بین جلسات فعال مورد بررسی قرار دادیم. آنچه ما مشخص نكردیم ، اگر چه ، برپاسازی و روش اجرای این جلسات صوتی می باشد. ما فرض كردیم این جلسات (Session) از وجود یكدیگر مطلع بوده و جلسات رسانه ای به روش خاصی ایجاد می شوند كه بتوانند صدا را با استفاده از بسته های RTP منتقل كنند. پس این جلسات چگونه بوجود می آیند و چگونه به اتمام می رسند؟ چگونه این طرفین به طرف دیگر اشاره می كنند تا یك ارتباط را فراخوانی كنند، و چگونه طرف دوم این فراخوانی كنند، و چگونه طرف دوم این فراخوانی را می پذیرد؟ جواب استفاده از سیگنال است.

در شبكه های سنتی تلفن ، قراردادهای سیگنالی مشخصی وجود داشته كه قبل و در حین فراخوانی استفاده می شوند. یكی از محدودیت های فوری این بود كه دو كاربر در صورتی با هم تماس برقرار می كردند كه سیستم مشابهی خریداری كرده باشند. این كمبود كار كردن همزمان سیستم های متفاوت باعث یك نارضایتی عمومی شد و باعث ناكارآمدی سیستم های VolP اولیه شد. در پاسخ به این مشكل ، VOIP H.323 ITV را پیشنهاد كرد كه وسیع ترین استاندارد مورد استفاده بود. اولین نسخه VOLP در 1996 پدید آمد و عنوان سیستم تلفن تصویری و تجهیزات برای شبكه های محلی كه خدمات غیر تضمینی ارائه می كنند، نامیده شد . نهایتاً مهندسین H.323 را طراحی كردند، و در 1998 نسخه دوم H323 را منشتر كردند. این پیشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تری داشت سیستم های ارتباطی چند رسانی بر مبنای بسته این نسخه از H323 پشتیبانی بیشتری از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسیعی در راه حل های Volp پیاده سازی شد و در بسیاری جهات ، این نسخه استانداردی برای سیستم های VOIP امروزی است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلی ما در این فصل است بنابراین به تشریح ساختار H323 می پردازیم.

ساختار H323

H323 یكی از پیشنهاداتی است كه بر مبنای یك ساختار كلی ، كه قابلیت كار با سایر پیشنهادات را دارد، طراحی شده است . شما باید ارتباط این پیشنهاد را با سایرین مورد مطالعه قرار دهید،‌و به همان اندازه اگر شما سایر پیشنهادات را مطالعه كنید باید H323 را نیز مورد بررسی قرار دهید. در بین سایر پیشنهادات مهم H.225 و H.245 و مقدار دیگری نیز وجود دارند.

ما یك نگاه كلی بر H323 را در شكل 1-4 نشان داده ایم . این ستار شامل ترمینال ها ،‌دروازه ها و نگهبانها و واحدهای كنترل چند نقطه ای می شود (MCU) . هدف كلی H.323 عملی ساختن تبادل جریانهای اطلاعات بین پایانه های H.323 است آنجا كه یك نقطه پایانی H.323 به عنوان یك پایانه یا دروازه محسوب می شود.

یك پایانه H323 یك نقطه نهایی است كه یك ارتباط همزمان با سایر پایانه ها را ارائه می سازد. عمدتاً ، این پایانه یك دستگاه ارتباطی سمت كاربر است كه حداقل یك كد صوتی را پشتیبانی می كند و ممكن است سایر كدهای صوتی را نیز پشتیبانی كند. یك دروازه در حقیقت یك نقطه نهایی H323 است كه خدمات ترجمه بین شبكه H.323 و سایر شبكه ها مثل شبكه ISDN را فراهم می سازد كه به عنوان GSTN شناخته می شوند یك طرف این دروازه از سیگنال كردن H.323 پشتیبانی می كند. طرف دیگر با یك شبیكه از سوئیچ ها سر و كار دارد. در طرف H.323 ،‌دروازه مشخصات یك خروجی H.323 را دارد. ترجمه بین قراردادهای سیگنال دادن و فرمت رسانه یك بخش ،‌و دیگران كه بصورت داخلی انجام می شوند بخش دیگر آن هستند. ترجمه بطور كلی بصورت نامرئی از سایر شبكه ها مدار سوئیچ انجام می شود و در شبكه H.323 دروازه ها همچنین می توانند به عنوان یك رابط مشترك بكار روند. در جایی كه ارتباطات بین پایانه نیاز به یك اجازه عبور برای شبكه خارجی دارد مثل شبكه تلفن عمومی سوئیچی یا PSTN یك دروازه بان موجودی اختیاری است كه در شبكه H.323 بكار می رود. وقتی دروازه بان موجودات ،‌دروازه های ارتباطی بسته می مانند و شماری از خروجی های H.323 را كنترل می كنند. با كنترل ، ما می خواهیم كه دروازه بان بر دسترسی به شبكه نظارت داشته و از یك یا چند پایانه بتواند اجازه بدهد یا ندهد تا دسترسی به شبكه داشته باشند. این امر می تواند منجر به آن شود كه پهنای باند و سایر منابع مدیریتی حفظ شوند. یك دروازه بان همچنین می تواند یك خدمات ترجمة آدرس را ارائه بدهد و استفاده از این سیستم را در شبكه ممكن سازد.

مجموعه ای از پایانه ها ،‌دروازه ها و MC ها كه یك دروازه بان را كنترل می كنند به عنوان یك منطقه شناخته می شوند و همگی می توانند شبكه یا زیر شبكه ها را كنترل كنند این منطقه در شكل 2-4 آمده است این مناطق لزوماً پیوسته و دنبال هم نیستند.

یك MC ، در حقیقت یك پایانه H.323 است كه كنفرانس های چند نقطه ای را مدیریت می كند. برای مثال MC به یك رسانه اشاره می كند كه می تواند بین موجودیت های مختلف با قابلیت های متفاوت وجود داشته باشد همچنین MC می تواند قابلیت مجموعه ای از حوادث را تغییر دهد بطوریكه سایر پایانه ها به كنفرانس های موجود بپیوندند. یك MC می تواند در یك MCV یا در یك زمینه (Platform) مثل یك دروازه با یك پایانه H.323 پیاده سازی شود.

برای هر MC ، حداقل یك پردازشگر چند نقطه ای (MP) وجود دارد كه تحت كنترل MC كار می كند. پردازشگر MP جریان رسانه ای MP را پردازش می كند، یك خروجی جریانی N را بوجود می آورد در حالیكه ورودی را از M دریافت می كند (متغیر N و M) . MP این عمل را توسط سوئیچ گردن ،‌ادغام و تركیب این دو انجام می دهد. پروتكل كنترل بین MC و MP استاندارد نشده است.

MC می تواند دو نوع از كنفرانس های چند نقطه ای را پشتیبانی كند: متمركز و غیر متمركز . این دو روش در شكل 3-4 آورده شده اند. در تنظیمات متمركز ، هر پایانه در كنفرانس با MC به روش تنظیم hub-spoke ارتباط برقرار می كند. علاوه بر این در روش غیر متمركز ، هر پایانه در كنفرانس سیگنال كنترل خود را با MC به روش اتصال نقطه به نقطه تبادل می كند اما ممكن است رسانه را با سایر كنفرانس ها در شبكه نیز سهیم و شریك شود.
اكتشاف دروازه بان

در یك شبكه كه یك یا چند دروازه بان دارد، یك نقطه نهایی باید در یكی از آنها ثبت نام كند. برای انجام این عملیات ثبت ، نقطه نهایی ابتدا باید یك دروازه بان مناسب را پیدا كند، یكی كه می خواهد كنترل یك نقطه نهایی را در دست بگیرد. البته ، نقطه نهایی ممكن است به طریقة پیشرفته تنظیم شده و با آدرس دروازه بان تطبیق داده شود تا مورد استفاده قرار گیرد. در این صورت ،‌هیچ عملیات كشفی در ثانیه انجام نخواهد شد. در مقابل ، نقطه نهایی به سادگی در دروازه بان مطلوب ثبت نام می كند. اگر چه یك چنین روشی ممكن است به ثبت نام سریع تر منجر شود، ولی ممكن است تعداد زیادی دروازه بان وجود داشته باشند كه در حالت بارگذاری اشتراكی بوده ، یا یك دروازه بان پشتیبان كه در این صورت روش فوق با مشكل روبرو می شود. یك واسطة ثابت و ایستا بین نقطه نهایی و دروازه بان نیز برای چنین ممكن است مناسب نباشد. بنابراین یك دروازه بان با عملیات كشف خودكار در دسترس قرار می گیرد.

فرآیند كشف خودكار دروازه بان برای یك نقطه نهایی جهت تصمیم گیری در دسترس است ،‌نقطه نهایی در این حالت حاوی اطلاعات نمی باشد. ر این رابطه برای كشف اینكه كدام دروازه بان در این عمل می خواهد كنترل نقطه نهایی را در دست بگیرد، نقطه نهایی پیغام درخواست دروازه بان یا GRQرا می فرستد . این پیغام می تواند روی تعدادی از آدرس های شناخته شده فرستاده شود یا روی آدرس ها و پورت های چندگانه مثل 224.0.1.41:1718 فرستاده شود.

پیغام GRQ شامل تعدادی پارامتر می شود. اگر این پارامترها خالی باشند، GRQ به آن دسته از نشانگرهای دروازه بان ؟؟‌می كند.

این عملیات در جدول شكل 5-4 نشان داده شده است . در این مثال ، پایانه می خواهد تصمیم بگیرد كه GK خود را با تنها فرستادن یك GRQ شناسایی كند اما دروازه بان شامل آدرس كشف چندگانه است. در این شكل دروازه بان 1 پیغام GRJ را فرستاده در حالیكه دروازه بان 2 پیغام GCF را می فرستد. پایانه اكنون در دروازه بان 2 ثبت نام می كند. علاوه بر این ها ،‌یك دروازه بان ممكن است GCF را بفرستد كه بیانگر یك یا چند تلاش از سوی دروازه بانهاست. این عملیات نشانگر آن است كه پیغام GCF با داشتن پارامتر دروازه بان جایگزین وجود دارد.

مكان نقطه نهایی

مكان یك نقطه نهایی خدماتی است كه یك نقطه نهایی را قادر می سازد تا یك آرس واقعی را درخواست كند وقتی كه تنها یك هم پوشان در دسترس است. به بیان دیگر، محل نقطه نهایی یك سرویس ترجمه است. نقطه نهایی كه می خواهد به اطلاعات ارتباط دسترسی پیدا كند برای یك همپوشانی داده شده می تواند یك پیام درخواست موقعیت LRQ بفرستد به دروازه بان. این پیام می تواند به یك دروازه بان مشخص فرستاده شود یا می تواند به آدرس اكتشافی چندگانه دروازه بان 224.0.1.41 فرستاده شود. LRQ شامل همپوشانی برای اطلاعات آدرسی می شود كه مورد نیاز است . در این مورد ، این موقعیت مساوزی پرسش كلمات است معادل آیا كسی می داند كه چه كسی هم پوشان را در اختیار دارد؟

توجه داشته باشید كه تنها یك نقطه نهایی می تواند LRQ را بفرستد اما یك دروازه بان می تواند همچنین LRQ را به دروازه بان دیگری بفرستد. یك دروازه بان كه LRQ را از یك نقطه نهایی دریافت می كند،‌اگر چه این LRQ را كاملاً در اختیار دروازه بان دیگری قرار نمی دهد. یك دروازه بان یك LRQ را به دروازه بان دیگری می فرستد تنها در صورتی كه درخواست برای ترجمة آدرس در دروازه بان اول موجود باشد.

یك پیام تأیید موقعیت (LCF) نشانگر پاسخ به LRQ است . این پیام باید از دروازه بان كه نقطه نهایی كه ثبت نام كرده فرستاده شود. در بین سایر حالات انتخابی ، این پیام تنها به فراخوانی سیگنالی آدرس و آدرس سیگنالی RAS برای نقاط انتهایی محدود می شود.

اگر یك دروازه بان یك LRQ دریافت كند و نقطه نهایی در این دروازه بان ثبت نام نشده باشد، سپس دروازه بان باید با یك پیام رد موقعیت یا (LRJ) پاسخ دهد. اگر LRQ اصلی توسط دروازه بان در كانال اصلی RAS دریافت شود. در صورت دریافت (LRQ) روی آدرس چندگانه ،‌دروازه بان نباید یك پیام (LRJ) بفرستد.
پذیرش

پذیرش فرآیندی است كه توسط آن نقطه نهایی از دروازه بان برای مشاركت در فراخوانی درخواست می كند . نقطه نهایی این كار را با فرستادن یك درخواست پذیرش یا ARQ انجام می دهد. نقطه نهایی اشاره می كند به نوع اشاره گر فراخانی اطلاعات با توجه به مشخصات سایر طرفین فرستاده میشود تا فراخوانی شامل یك یا چند هم پوشانی یا آدرس های سیگنالی شود.

یگی از پارامترهای اجرایی و اجباری در ARQ پهنای باند است. این پارامتر میزان پهنای باند لازم برای 100 بیت است. دقت داشته باشید كه نقطه نهایی باید درخواست كند كل پهنای مورد نیاز را كه در حدود kbps128 می باشد ،‌و مقدار مورد استفاده پهنای باند در این پارامتر 1280 می باشد. مقصود از پارامتر پهنای باند قادر ساختن دروازه بان به ذخیره سازی منابع برای فراخوانی است. در حین استفاده از پارامتر اضافی transport Qos ،‌اگر چه ،‌نقطه نهایی می تواند نشانگر این باشد كه می خواهد منابع را تحت تسلط خود بگیرد، تا اینكه دروازه بان این كار را بكند.

دروازه بان پذیرش موفقیت آ یز را با پاسخ گویی به نقطه نهایی توسط پیام تأیید پذیرش یا (ACF) انجام می دهد. این پیام شامل پارامترهای مشابهی می شود كه در ARQ آورده شده اند. تفاوت این است كه وقتی یك پارامتر داده شده در ARQ مورد استفاده قرار می گیرد، به راحتی از نقطه نهایی مورد درخواست قرار می گیرد. برای مثال ، AFC شامل بهنای باند می شود كه ممكن است مقدار كمتری از ARQ درخواستی باشد ،‌كه در این صورت نقطه نهایی باید در سطح محدودیتهای پهنای باند باقی بماند كه دروازه بان معین می كند. بنابراین ،‌هنگامی كه نقطه نهایی بیان می كند كه منابع مورد نیاز را می خواهد دروازه بان ممكن است تصمیم بگیرد كه آیا مسئولیت را می پذیرد یا خیر.

پارامتر دیگر علاقه مندی در ARQ و ACF پارمتر CallModel است كه بطور اختیاری در ARQ و بطور اجباری در ACF مورد استفاده قرار می گیرد. در ARQ ،‌این پارامتر نشانگر آن است كه نقطه نهایی می خواهد سیگنال فراخوانی را مستقیماً فرستاده و یا ترجیح می دهد كه سیگنال فراخوانی را توسط دروازه بان بفرستد.

شكل 7-4 مثالی از سیگنال فراخوانی مستقیم را نمایش می دهد و شكل 8-4 مثالی از فراخوانی سیگنالی دروازه بان را نمایش می دهد. هر دو شكل فرض می كنند كه دو نقطه نهایی به دروازه بان واحدی متصل شده اند، كه این مسئله نیست. در این حالت كه دو نقطه نهایی به دروازه بانهای متفاوتی متصل شده اند، هر دروازه بان تصمیم میگیرد كه مستقلاً آیا باید در مسیر فراخوانی سیگنال باشد یا خیر. بنابراین در مورد دو دروازه بان ،‌فراخوانی ممكن است توسط هیچ ، یك یا هر دو دروازه بان صورت گیرد.

این پیام ها بخشی از سیگنال فراخوانی Q.931 هستند كه بعداً در این فصل تشریح خواهد شد. پیام برپاسازی اول پیام است و در برقراری ارتباط بین نقاط نهایی ، پیام ارتباط نشانگر آن است كه آیا فراخوانی پذیرفته شده است یا خیر. پیام وقتی فراخوانی پاسخ داده شده فرستاده می شود. البته ،‌یك دروازه بان ممكن است تصمیم بگیرد كه پذیرش خواصی را رد كند. در این صورت به ARQ توسط یك پیام رد پذیرش یا (ARJ) پاسخ می دهد، كه بیانگر دلیل برای رد درخواست می باشد. دلایل ممكن شامل كمبود پهنای باند، عدم توانایی در ترجمة همپوشانی مقصد به یك آدرس واقعی و یا یك نقطه ثبت نام نشده است.
سیگنال دهی فراخوانی

ما تا كنون از فراخوانی سیگنالی یا د كردیم و اشاره داشتیم كه بین نقاط نهایی بكار می‌رود تا برقراری و قطع ارتباط را ممكن سازد پیام ها با استفاده از پیام Q.931 بكار می رودؤ همانطور كه اشاره شد در مواقعی پیام های Q.931 به عنوان پیشنهاداتی برای H225.0 بكار می روند. در ابتدای بحث، چنین موضوعی می تواند كمی گیج كننده و مبهم باشد، بعد از تمام این مراحل، Q.931 در لایه 3 قرار داد سیگنال دهی برای كاربر شبكه ISDN قرار می گیرد و پیام های متفاوتی در این پینشهادات تعریف شده‌اند. واقعیت این است كه H225.0 از مزایای قرار تعریف شده در Q.931 بهره می‌برند و به راحتی از این پیام ها استفاده می كنند، با برخی نشانگرهای مورد نیاز برای استفاده كلی در ساختار H.323 و H225.0 همچنین از یك پیام Q.931 استفاده می‌كند.

این تكنیك راه هوشمندانه ای برای انجام دادن وظایف است، چون از تلاشهای زیادی برای تكمیل و گسترش قرار داد حمایت می كند. H.225.0 تمام پیام های تعریف شده در Q.931 را استفاده می كند. زیرا فقط آنهایی كه لازم هستند برای پشتیبانی از تابع فراخوانی سیگنال در ساختار H.323 استفاده می كنند. پیام مورد استفاده در جدول 2-4 تشریح شده است.

H.225.0 مشخصاتی را معین می كند كه برای Q.931 قابل استفاده است هنگامی كه برای سیگنال فراخوانی در شبكه H.323 بكار می رود. برای مثال H.225.0 هیچ اطلاعات جدیدی را برای اضافه شدن به پیام مشخص تولید نمی كند. از سوی دیگر، H.225.0 نشانگر تعدادی از قوانین با توجه استفاده اجزاء اطلاعاتی تعریف شده در Q.931 است. برای مثال H.225.0 استفاده از “انتخاب انتقال شبكه” را پشتیبانی نمی‌كند و حتی آنرا فعال نمی سازد تا لایه های بالاتر بتوانند از آن استفاده كنند. در حقیقت، تغییرات مشخص شده توسط H.225.0 به طور عمده در مشخص كردن اطلاعات اجباری Q.931 و اجزاء آن ممنوع و یا اختیاری است به خصوص هنگام كاركردن با شبكه H.323 سوال بزرگ این است كه، چگونگی استفاده H.225.0 از Q.931 و پیام های آن انتقال از اطلاعات مشخص شده توسط H.323 را ممكن می‌سازد. برای مثال، یك نیاز واضح به انتقال اطلاعات با توجه به دروازه بان و H.245 وجود دارد تا در كانال های منطقی مورد استفاده قرار گیرند. این انواع اجزاء خارجی در محیط متداول ISDN با استفاده از سیگنال دهی پیام های Q.931 انجام می گیرد. در H.245 و نوشته ASN.1 كه در H.225.0 مشخص شده است نوشته دقیق برای استفاده از اطلاعات بین كاربران در پیام های گوناگون موجود است.

هشدار دادن :

نقطه نهایی فراخوانی شده این پیغام را می فرستد تا بیان كند كه كاربر فراخوانی شده مطلع شده است در كنارایی ، قرار داد هشدار دهنده ، مرجع فراخوانی و نوع پیام ، تنها اجزاء اطلاعات بین كاربراجباری است . اطلاعات سیگنالی اضافی ممكن است بازگشت داده شود اگر كه نقطه نهایی بخواهد كه هشدار خاصی را به سمت فراخوانی كننده بفرستد. اجزاء بین كاربری اجباری در پیام هشدار دهنده شامل پارامترهای مشابه مانند پیام ادامه فراخوانی است .

پیشرفت :

پیام پیشروی می تواند دروازه فراخوانده شود تا پیشروی را فراخوانی كند ، بطور مشخص در صورت كارهمزمان با مدار سوئیچی در شبكه است . دلیل اجزاء اطلاعات ، اگر چه انتخابی است ، در مورد استفاده از اطلاعات بكار می رود اطلاعات بین كاربری شامل مجموعه مشابهی از پارامترها هستند كه برای ادامه فراخوانی و پیامهای هشدار بكار می روند

سیگنال دهی اختیاری نقطه نهایی :

مثال قبلی از دروازه بان ریشه دار فرض می كند كه در وازه بان از نقطه نهایی فراخوانی شده آدرس فراخوانی سیگنال را می داند . همانطور كه در شكل 13-4 می توانید مشاهده كنید ، یك چنین وضعیتی می تواند منجر به تبادل سیگنال شود . با داشتن كنترل دروازه بانهای متفاوت دو نقطه نهایی درمثال ما، امان این وجود دارد كه دروازه بان از نقطه نهایی فراخوانی شده نداند كه آدرس سیگنال فراخوانی از كدام نطقه نهایی فراخوانی شده است . دروازه بان ممكن است تنها یك هم پوشانی برای نقطه نهایی داشته باشد ، كه در این صورت باید یك پیام درخواست موقعیت یا (RQ ) منتشر سازد تا دروازه بان نقطه نهایی فراخوان را مطلع سازد تا آدرس نقطه نهایی فراخوان را بدست آورد .

اگ دروازه بان متعلق به نقطه نهایی نابود كننده نخواهد كه سیگنال را دردست بگیرد، آنگاه باید آدرس سیگنال فراخوانی را با پیام تایید موقعیت (LCF ) بفرستد ، در این نقطه ، فراخوانی به صورت قانونی و حجیم با توجه به مثال شكل 12-4 انجام شود . در صورت دیگر ، اگر دروازه بان در مثال شكل 12-4 بخواهند كه سیگنال فراخوانی را در دست بگیرند باید آدرس فراخوانی خود را در LRQ بازگردانند ، در این صورت مجموعه ای از حوادث اتفاق می افتد كه مشابه شكل 11-4 خواهد بود . مجددا با پیام آگاه سازی و آزادسازی RAS نشان داده شده است . بنابراین ، برقراری ارتباط به مراتب ساده تر خواهد بود ، جهت دهی مجدد با استفاده از پیام سهولت اجباری نیست .

كنترل سیگنال دهی :

ما ذكر كردیم كه H.245 روی قراردادهای مختلف در این فصل چگونه كار می كند . همانطور كه شرح دادیم ، H.245 قراردادی است كه بین جلسات درگیر برقرار می شود و كنترل جریان رسانه را در دست دارد . برای اینكه به صراحت بیان می كنیم دو طرف یك فراخوانی صوتی ، این قرارداد. وظیفه كنترل بخش های مختلف را برعهده دارد. برای فراخوانی های پیچیده تر چند رسانه ای ، این قرارداد وظیفه برعهده گرفتن مسوولیت جریان را برای توابع مثل همزمان كردن برنامه ها رابین صدا و تصویر را ایجاد می كند .

H.245 مناسب برای استفاده در VOLP نیست ، علاوه براین پروتكل كه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد توسط تعداد زیادی از برنامه ها استفاده می شود . مشخصات شامل حجم زیادی از اسناد می شود مقصود در این كتاب تشریح H.245 نیست . بلكه بیشتر تامین آشنایی بانحوه كار در محیط H.323 است و درك بهتر پیام ها وبرنامه ها و توابع موجود می باشد .

گروه بندی پیام های H.245

H.245 با ارسال مطالب زیادی درگیر است كه در زیر چند گروه از آنها آورده شده است

درخواست ها : درخواست ها پیام هایی هستند كه نیاز دارند كه برخی اعمال برای آنها به صورت فوری انجام شود

لینک دانلود و توضیحات فایل”مقاله بررسی ارتباطات اینترنتی”