پرسشنامه خودتوصیف گری بدنی
پرسشنامه خودتوصیف گری بدنی ; خودتوصیف گری بدنی
پرسشنامه خودتوصیف گری بدنی
پرسشنامه خود توصیف‌گری بدنی توسط مارش (1996) برای اندازه‌گیری خودپنداره بدنی ایجاد شد كه بوسیله 9 زیر مقیاس اختصاصی و 2 زیرمقیاس كلی، خودپنداره بدنی را اندازه‌گیری می‌كند.
فرم كوتاه و جدید این پرسشنامه شامل 47 عبارت بوده و دارای پایایی خوب و قابلیت تكرارپذیری مطلوبی است. خود توصیف‌گری بدنی شامل 9 عامل اختصاصی برای خودپنداره بدنی است (فعالیت، ظاهر، چربی بدن، تناسب، مقاومت، انعطاف‌پذیری، سلامتی، ورزش و قدرت) و دو زیر مقیاس كلی شامل خودپنداره بدنی كلی و خود توصیف‌گری عزت نفس كه شامل توانایی بدنی، ظاهربدنی، حرمت خود است در بردارد و مفاهیم تناسب بدنی شناخته می‌شوند. هر زیرمقیاس شامل 6 یا 8 عبارت است و هرعبارت به صورتی ارائه می‌شود كه آزمودنی به صورت مقیاس 6درجه ای درست تا غلط پاسخ می‌دهد. بنابراین حداقل نمره 47و حداكثر 282 می‌باشد. مارش در سال 1996 اعتبار و پایایی پرسشنامه خود توصیفی بدنی را با دو نمونه 315 و 395 نفری از دانش‌آموزان دبیرستانی استرالیا بررسی كرد و مشاهده نمود كه این آزمون از اعتبار لازم برای تشخیص عوامل خودپنداره برخوردار است و با روش آلفای كرونباخ پایایی 80/0 را برآورد كرد. در ایران این پرسشنامه توسط بهرام و شفیع‌زاده در سال 1383 در نمونه 351 نفری دانش‌آموزان دبیرستانی مورد ارزیابی قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه از طریق روش باز آزمایی 78/0 محاسبه شد و در این پژوهش میزان ضریب آلفای کرونباخ 92/0 به دست آمد.
پایایی با روش آلفای كرونباخ برابر با 88/0 این پرسشنامه توسط عبدالملكی و همكاران در سال 1390مجدداً بررسی شد و پایایی كل پرسشنامه با روش آلفای كرونباخ 87/0 بدست آمد، همچنین دامنه پایایی هریك از خرده مقیاس‌های آن نیز بین 50/0 تا 88/0 متغیر بود.
