استاندارد حسابداری شماره 4 ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی

استاندارد حسابداری شماره 4;ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی;استاندارد حسابداری

استاندارد حسابداری شماره 4

ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی

(تجدیدنظر شده 1384)

این استاندارد باید با توجه به ”مقدمه‌ای بر استانداردهای حسابداری“مطالعه و
بکار گرفته شود.

هدف

1 . هدف این استاندارد اطمینان از بکارگیری معیارهای شناخت و مبانی اندازه‌گیری مناسب درمورد ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی و نیز افشای اطلاعات کافی دریادداشتهای توضیحی برای درک بهتر ماهیت، زمان‌بندی و مبلغ آنها توسط استفاده‌کنندگان صورتهای مالی می‌باشد.

دامنه کاربرد

2 . این استاندارد باید توسط کلیه واحدهای تجاری برای حسابداری ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی، به استثنای موارد زیر، بکار رود:

الف. قراردادهایی که بهموجب آن هیچ یک از طرفین به تعهدات خود عمل نکرده‌اند و

ب . آنچه که مشمول سایر استانداردهای حسابداری است.

5 . این استاندارد، ذخایر را بهعنوان بدهیهایی تعریف کرده است.اصطلاح ”ذخیره“ در مورد اقلامی از قبیل کاهش ارزش داراییها و مطالبات مشکوک‌الوصول نیز بکار می‌رود. این اقلام مبلغ دفتری داراییها را تعدیل می‌کند و مشمول این استاندارد نیست.

تعاریف

7 . اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر بکار رفته است :

• ذخیره : نوعی بدهی است که زمان تسویه و یا تعیین مبلغ آن توأم با ابهام نسبتاً قابل توجه است.
• بدهی : عبارت از تعهد انتقال منافع اقتصادی توسط واحد تجاری، ناشیاز معاملات یا سایر رویدادهای گذشته است.
• بدهی احتمالی :

تعهدی فعلی است که از رویدادهای گذشته ناشی می‌شود اما بدلایل زیر شناسایی نمی‌شود:

1 . خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد محتمل نیست.

2 . مبلغ تعهد را نمی‌توان با قابلیت اتکای کافی اندازه‌گیری کرد.

• دارایی احتمالی : یک دارایی غیرقطعی است که از رویدادهای گذشته ناشی می‌شود و وجود آن تنها از طریق وقوع یا عدم وقوع یک یا چند رویداد نامشخص آتی که بطور کامل تحت کنترل واحد تجاری نیست، تأیید خواهد شد.

ذخایر و سایر بدهیها

…

لینک دانلود و توضیحات فایل”استاندارد حسابداری شماره 4 ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی”